เรื่องย่อ

ปารัณ หรือ ต่อยังจำภาพเมื่อสิบกว่าปีก่อนได้เป็นอย่างดีเมื่อ มุทิตา ผู้เป็นแม่อดีตนางงามอัมพวา ทิ้งครอบครัวไปอยู่กับคุณราม วรเวช เศรษฐีใหญ่ที่กรุงเทพฯ ภาพที่น้องสาวคือ ปานดาว วิ่งร้องไห้กอดขาแม่ขอร้องไม่ให้แม่ไป และภาพที่ อาทิตย์ ผู้เป็นพ่อขาดใจตาย เพราะอาการโรคหัวใจกำเริบ ยังเป็นภาพที่ปารัณจำได้ติดตา ปารัณทั้งโกรธ และเกลียดมุทิตาผู้เป็นแม่ รวมถึงคุณราม จนกลายเป็นความฝังใจ แม้ ยามาลา จะพยายามพร่ำสอนให้ปารัณยึดหลักการให้อภัย แต่ปารัณทำไม่ได้ ในใจมีความจองเวรคิดว่าสักวันต้องแก้แค้นคุณราม และมุทิตาให้ได้

เมื่อครั้งยังเยาว์วัย หนูตุ่นได้มาเที่ยวบ้านสวนที่อัมพวาซึ่งเป็นบ้านของคุณยายระเบียบ คืนนั้นหนูตุ่นนั่งร้องไห้อย่างเดียวดายที่ริมคลอง ปารัณผ่านไปพบเห็นจึงเข้าไปถาม  หนูตุ่นว่าพ่อกำลังจะมีแม่เลี้ยงคนใหม่ทั้ง ๆ ที่ได้สัญญากับ แม่กัญญา ก่อนตายว่าจะไม่มีใครอีก หนูตุ่นเสียใจมากที่พ่อไม่ทำตามสัญญา หนำซ้ำยังวางแผนที่จะแต่งงานใหม่ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ครั้งนั้นปารัณได้แต่ปลอบใจไม่ให้หนูตุ่นคิดมาก แล้วพายเรือพาหนูตุ่นไปดูหิ่งห้อยในคลอง ก่อนจากกัน หนูตุ่นได้ถอดต่างหูรูปหยดน้ำไว้ให้พี่ต่อเป็นที่ระลึกหนึ่งข้าง หนูตุ่นเก็บไว้เองข้างหนึ่ง หนูตุ่นบอกว่าวันหนึ่งจะกลับมาให้พี่ต่อใส่ต่างหูให้ ต่างหูจะได้อยู่คู่กัน ส่วนพี่ต่อก็ได้ให้กล่องดนตรีที่มีเพลง memory แก่หนูตุ่น พี่ต่อบอกหนูตุ่นว่าหากเวลาเหงาให้เปิดกล่องดนตรี ฟัง เพราะไม่ว่าอยู่ที่ไหนพี่ต่อจะอยู่ข้าง ๆ หนูตุ่นเสมอ ทั้งสองให้สัญญากันว่าวันหนึ่งจะกลับมาหากันและกันอย่างแน่นอน